امام زمان
ولىّ عصر - ارواحنا له الفداء - كه او تا ازل احياء مى كند دين خداى تبارك و تعالى را.
دنيا عليل است . سران همه كشورها، الاّ انگشت شمار، نمى توانم بگويم اين يكى دوتا، سه تا، سران همه ى اين ها، مردم را مسموم كرده اند و افكار ملت هاى خودشان را مسموم كرده اند و عليل كرده اند ملت هاى خودشان را. آن قدر تحقير كرده اند از اين ملت ها، آن قدر اين ها را در فشار اقتصادى قرار داده اند و آن قدر اين بيچاره ها زحمت كشيدند و زحمت هاى شان را ديگران به غارت بردند، كه عليل شدند. افكارشان از بين رفته است . يكى مى خواهد كه بيايد احياء كند اين افكار را. و من اميدوارم كه ان شاءاللّه حضرت بقيّة اللّه عليه السّلام زودتر تشريف بياورند و اين طبيب واقعى بشر، با آن دم مسيحايى خود، اصلاح كنند اين ها را.
مهدى منتظر در لسان اديان و به اتفاق مسلمين از كعبه ندا سر مى دهد و بشريت را به توحيد مى خواند.
حكومت جور بسته بشود و از بين برود. معروف در كار باشد. منكرات از بين بروند. حضرت صاحب عليه السّلام - ارواحنا فداه - هم كه تشريف مى آورند، براى همين معناست .
آن كارى كه لشكر امام زمان عليه السّلام بايد بكند، با آن كارى كه لشكر طاغوت مى كرد، فرق دارد. همان طورى كه خود امام زمان عليه السّلام با طاغوت فرق داشت . آن ، حكومت جور بود و اين ، حكومت عدل . آن ، حكومت طاغوت بود و اين ، حكومت خدا.
الف - زيبايى ها
به ما اين وعده را داده اند كه ، در يك وقتى كه امام زمان عليه السّلام ظهور كند، اين اختلافات از بين مى رود و همه برادروار با هم هستند. ديگر زورمند و زوركشى در كار نمى ماند.
و لهذا مى بينيد فساد در آن وقت بود و حالا هم هست و تا آخر هم خواهد بود. بله ، در زمان حضرت صاحب عليه السّلام حكومت ، واحد مى شود. قدرت حكومت …. عدالت ، يك عدالت اجتماعى در همه ى عالم مى آيد، اما نه اين كه انسان ها بشوند يك انسان ديگر. انسان ها همان ها هستند كه يك دسته شان خوبند، يك دسته شان بد. منتها آن هايى كه بد هستند، ديگر نمى توانند كارهاى خلاف بكنند.
آن چه غايت تعليمات اسلامى است ، هم زيستى مسالمت آميز در سطح جهان است ، كه اميد است با تعجيل در ظهور مهدى آخرالزمان - ارواحنا فداه - حاصل شود. و رسيدن انسان ها به كمال و سعادت اخروى است كه خداوند نصيب همگان فرمايد.
ب - زشتى ها
در حكومت عدل بقيّة اللّه عليه السّلام هم عدالت جارى مى شود، لكن حبّهاى نفسانى در بسيارى از قشرها باقى است و همان حب هاى نفسانى است كه بعضى روايات هست كه حضرت مهدى عليه السّلام را تكفير مى كنند.
ما نبايد توقع داشته باشيم كه ، صبح كنيم در حالى كه همه چيز سر جاى خودش باشد. در زمان حضرت صاحب عليه السّلام هم كه ايشان با تمام قدرت مى خواهند عدل را اجرا نمايند، با اين ترتيب نمى شود كه هيچ كس حتى خلاف پنهانى هم نكند. و بالاخره همان ها هم كه مخالف هستند، حضرت صاحب عليه السّلام را شهيد مى كنند و در روايات قريب به اين معنا دارد كه بعضى فقهاى عصر با ايشان مخالفت مى كنند.
شما بدانيد كه اگر امام زمان عليه السّلام حالا بيايد، باز اين قلم ها مخالفند با او.
صفحات: 1· 2